Hausten er kommen, det er kaldt. Snart er vintaren her og eg gruar meg til å stå opp om morgenen enda meir ein kva eg alt gjerer.
Det er ikke særlege store forandringar i kvardagen. Det går for det meste i Titan. Eg er glad, eg er glad eg har funne og komme meg inn på det eg vil. Det er kjekt, hardt, myke glede og nokon tårer inn i mellom. Men tårer for vere tårer, dei skal nok ikkje stoppe meg. Eg er glad for at eg har komme meg eit steg nærmare det eg har lyst å drive med resten av livet.
Men av eg til kjem eg til å tenkje på Sonans og all lesing og eksamnar eg har hatt der. Eg tok meg sjølv faktisk i å seia at eg saknar og skulle lese og ha eksamnar. Gjer eg verkeleg det? Kan vel diskuterast litt.
Hårbørsten min har forsvunne, eg finn den ikkje! Derfor går eg rundt å ser ut som eit troll, vertfall i dag når det er søndag. Godt er det at eg held meg innan for husets fire veggar. Det er godt på med slike dagar, og litt kjedelig. Men eg trur i det store og heile at ein har godt av nokon slike dagar av og til.
Fantasien tok slutt her. Over og ut:)
Du er so flink til å skrive Silje Beate, det er so kjekt å lese det du skriv :) Ja, det er skikkeleg godt med slike dager inni mellom! I å gunda kjem til Oslo på torsdag, det bli kjekt! Me sjåast då ja!?
SvarSlett